Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ


ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
«Το νερό είναι η πιο σημαντική πρώτη ύλη στον κόσμο. Είναι ένα ζήτημα αν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί.Υπάρχουν δύο διαφορετικές γνώμες:Η μία θεωρεί το νερό  δημόσιο δικαίωμα. Αυτή είναι η ακραία λύση.Η άλλη άποψη υποστηρίζει ότι το νερό είναι τρόφιμο και όπως όλα τα άλλα πρέπει να έχει αγοραστική αξία»
 Αυτή ήταν η δήλωση του διευθυντή της Νestle και αυτή είναι η κυρίαρχη άποψη, υπό το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού.Άλλωστε στον καπιταλισμό τα πάντα μπορούν να εμπορευματικοποιηθούν, αν αποτελούν πηγή κέρδους. Ακόμα και η ίδια η πηγή της ζωής. Το νερό.
Είναι γνωστό πλέον ότι τα υδάτινα αποθέματα του πλανήτη εξαντλούνται.Ηθικός αυτουργός;  Η άκρατη λεηλασία από το υπάρχον υπερκαταναλωτικό πολιτισμικό μοντέλο.
« Είμαστε μαθητευόμενοι μάγοι και δεν αντιλαμβανόμαστε σε ποιό βαθμό εκφυλίζουμε τον πλανήτη μας» θα σημειώσει ο καθηγητής αστροφυσικής Μάνος Δανέζης, αναφερόμενος στις δύο βιομηχανικές επαναστάσεις που σημάδεψαν κυριολεκτικά την υδρόγειο..
Το νερό ή μπλε χρυσός, όπως το θέλει η χρυσολάγνα φρασεολογία των τεχνοκρατών, προλειαίνοντας έτσι το έδαφος για τις μελλοντικές  τους ορέξεις, ήδη αποτέλεσε πεδίο μάχης και αντιπαραθέσεων σε πολλές περιοχές ανά την υφήλιο.
Πάνω από ένα δις άνθρωποι στερούνται πόσιμο νερό.Πάνω από 2 δις δεν έχουν νερό για τις στοιχειώδεις ανάγκες υγιεινής, γεγονός που οδηγεί στον θάνατο 5.000.000 ανθρώπους κάθε χρόνο.
«Ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό»Μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου οι «ειδικοί» μέσα από τα λόμπι των συνεδριάσεων για την διαχείριση των υδάτινων πόρων του πλανήτη.Ποιός όμως έχρισε μια χούφτα πολυεθνικές «ειδικούς» στην διαχείριση του νερού, και από που κι ως που αυτοί  που δημιούργησαν το πρόβλημα, τώρα συζητούν για την λύση του Την απάντηση την έχει δώσει ήδη ο χονδρέμπορος της Nestle:΅ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ.
Όπου έχει γίνει ιδιωτικοποίηση των υδάτων, υπάρχουν πολλά κοινά σημεία. Τι  καλύτερο άλλωστε από μια ήδη δοκιμασμένη συνταγή;Πρώτα από όλα όταν Δ.Ν.Τ, Ε.Κ.Τ και Π.Τ δίνουν δάνεια, θέτουν σαν βασικό όρο το πέρασμα του νερού σε ιδιωτικά χέρια . Καθόλου τυχαίο αν αναλογιστεί κανείς ότι στελέχη των προαναφερθέντων  τραπεζών διατηρούν θέσεις σεκυρίαρχες πολυεθνικές όπως η Veolia, Suez Thames κτλ . Άλλωστε και εδώ ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ ήρθε κατευθείαν από την θέση του διευθυντή διεθνούς ανάπτυξης της Veolia.
Από την Ασία ως την λατινική Αμερική και από την Αφρική ως τις ανεπτυγμένες Ευρώπη και ΗΠΑ όπου έχουν γίνει ιδιωτικοποιήσεις, δύο είναι τα τινά: Αφενός οι εταιρείες θησαύρισαν υπερκοστολογώντας τα τιμολόγια, απολύοντας προσωπικό χωρίς μάλιστα να δίνουν φράγκο για την συντήρηση των δικτύων. Αφετέρου οι τοπικές κοινωνίες εξεγερθήκαν αναγκάζοντας δήμους και κυβερνήσεις να σπάσουν τα συμβόλαια με τις εταιρείες εκείνες που εγκαταλείποντας, άφησαν λάσπη και κατεστραμμένα δίκτυα παρόλο που τα περισσότερα απο αυτά τα είχαν βρει έτοιμα προς χρήση.
Στην Χιλή του πινοσετ ,ο εμπνευστής του νεοφιλελευθερισμού Μίλτον φρίντμαν  εφάρμοσε το δικό του παρανοϊκό σχέδιο : Τον «κώδικα νερού» . Χώρισε όλα τα ύδατα εκτός των θαλάσσιων σε δικαιώματα νερού. Αποτέλεσμα;
Η Codelco μια από τις μεγαλύτερες χαλυβουργικές βιομηχανίες στον κόσμο, αγόρασε για ένα κομμάτι ψωμί τα δικαιώματα χρήσης από τους αυτόχθονες που ως επί το πλείστον ήταν γεωργοί στερώντας τους το δικαίωμα στην επιβίωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Codelco δαπανά 1900 λίτρα το δευτερόλεπτο πόσιμου νερού, την στιγμή που οι πολίτες , όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα ( και είναι λίγοι), πίνουν απ το τοπικό πανάκριβο αφαλατωμένο.
Τον Ιούνιο του 2011 ορίστηκε με κοινή υπουργική απόφαση το δικαίωμα και οι άδειες χρήσης νερού και στην χώρα μας χωρίς τις οποίες δεν θα έχει κανείς δικαίωμα χρήσης σε αυτό, ενώ μέχρι τις 15 Ιουνίου 2013 θα πρέπει να έχουν κατατεθεί οι αιτήσεις για την χορήγηση των αδειών.
Στην Ελλάδα των μνημονίων και της τρόικα το παραμύθι της ανάπτυξης ξεστομίζεται σαν ξόρκι που θα μας βγάλει από την κρίση. Την πραγματικότητα βέβαια την ζούμε καθημερινά. Η πολιτική της λιτότητας και το δρομολογημένο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι η ανάπτυξη των ιδιωτικών κεφαλαίων.
Η σταδιακή αποδιάρθρωση του κράτους πρόνοιας μέσω της εισαγωγής των Δ.Ε.Κ.Ο στο χρηματιστήριο των Σ.Δ.Ι.Τ και κοινοπραξιών, αλλά και η καλά μεθοδευμένη προπαγάνδα περί κακής διαχείρισης στο δημόσιο – και των τεμπέληδων υπάλληλων αυτού, εν αντιθέσει με το αξιόπιστο και δουλευταρά ιδιωτικό τομέα, είναι άλλη μια από τις πολυδοκιμασμένες φόρμουλες στον δρόμο προς τις  αποκρατικοποιήσεις.
 Ήδη ο πρόεδρος του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ στις 23-01-2013 παρουσίασε τα σχέδια αποκρατικοποίησης της ΕΥΑΘ που ως τον Οκτώμβριο θα έχει ιδιωτικοποιηθεί το 51%  ενώ ως το τέλος του 2014 θα πρέπει να έχει περάσει εξολοκλήρου σε ιδιωτικά χέρια .
Η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι ένα στοιχημα για τον καπιταλισμό.Είναι η καθολική και οριστική εκμετάλευση της ίδιας της ζωής.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΔΙΠΟΛΟ ΚΡΑΤΙΚΗ ‘Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ.
Στην θεσσαλονίκη αυτήν την στιγμή συντελείται μια παγκόσμια πρωτοπωρία. Άτομα και συλλογικότητες ενώθηκαν στην Κινηση 136 διεκδικώντας να αγοράσουν το 40 % των μετοχών και το management της ΕΥΑΘ έχοντας καταθέσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης με διαφανείς και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες αποσκοπώντας στο αυτονόητο :  Την κοινωνική διαχείριση του νερού.
Οι περιπτώσεις του Παρισιού στη Γαλλία, της Νάπολης στην Ιταλία και του Λονδίνου στην Αγγλία χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.
Τον Νοέμβριο του 2008 το δημοτικό συμβούλιο του Παρισιού αποφάσισε να μην ανανεώσει τη σύμβαση με τις ιδιωτικές εταιρείες Veolia και Suez, οι οποίες είναι δυο από τις γαλλικές εταιρείες που κυριαρχούν παγκοσμίως στον τομέα της διαχείρισης των δικτύων ύδρευσης. Οι δύο εταιρείες είχαν τη διαχείριση του συστήματος ύδρευσης του Παρισιού από το 1985, αλλά ο δήμος αποφάσισε να δημιουργήσει τη δημοτική εταιρεία Eau de Paris και να θέσει υπό την εποπτεία του τη λειτουργία του συστήματος από το 2010. Η κίνηση αυτή του δήμου να μην ανανεώσει τις συμβάσεις είχε ως αποτέλεσμα να εξοικονομηθεί το ποσό των 35 εκατομμυρίων ευρώ, οδηγώντας σε μείωση των τιμολογίων κατά 8% σε σχέση με το 2009. Επιπροσθέτως, ένα πλήθος δήμων (40 τον αριθμό), ανάμεσα σε αυτούς και δήμοι όπως του Μπορντό και του Μπρέστ, έχει αποφασίσει την επαναδημοτικοποιήση της διαχείρισης του συστήματος ύδρευσης.Στην Ιταλία άλλωστε, ο δήμος της Νάπολης αποφάσισε την ακύρωση των σχεδίων ιδιωτικοποίησης του νερού μετά την δημιουργία δημοψηφίσματος τον Ιούνιο του 2011 όπου το 96% ψήφισε κατά διαχείρισης των δικτύων από ιδιωτικές εταιρίες.Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση του Λονδίνου οι ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν μετά το 1989 επί κυβέρνησης Θάτσερ είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής του νερού σε πρώτη φάση κατά 50% και συνολικά κατά 245% μέχρι το 2006. Παράλληλα τα λειτουργικά κέρδη των εταιριών είχαν υπερδιπλασιαστεί σε ποσοστό 142% μέσα σε οκτώ χρόνια.Οι μάχες υπέρ των επαναδημοτικοποιήσεων παρέχουν μία αληθινή ευκαιρία στους πολίτες όχι μόνο στο να εναντιωθούν έναντι του καθεστώτος ιδιωτικοποιήσεων αλλά και να βοηθήσουν προς την δημιουργία εταιριών σύμφωνα αλλά και για τις ανάγκες αυτών.



εργαστήρι πολιτικής  έκφρασης και κοινωνικής  αλληλεγγύης

Δεν υπάρχουν σχόλια: